Al twee weken worden we geacht in een stilte uur te werken met Oost-Indische inkt, vlekken die niet uit je kleren gaan en een punt van je eindpunt af als je inktpotje omvalt.
Er schijnt ook nog een soort zithouding bij te horen, maar niets is stoerder dan hangen, na een minuut recht zitten zak je vanzelf weer terug in je oude positie,
kan aan de stoelen liggen of is het mijn verzet tegen de stilte van de opdracht.
Ja hoor juf, neem maar een foto, vind de klas ook leuk...
